حسین...آرام جانم، حسین...روح و روانم

.
من معتقدم، عاشورا آنقدر ها هم که من و شما می خوانیم،نه ظلم گریزی است نه اسلام خواهی....
چه حکمتیست و چه لزومی، من نمی فهمم،آنچه که گذشت را فقط ابا عبدالله و خدا می فهمند و بس،و ما را همین کفایت که امام حسین(ع) به عشق" الله" باید خون دل می خورد ، خون می گریست و خون می داد.
این تفسیرها همه بهانه ای برای من وشماست،شمارا به خدا اینقدر ساده نگیرید...اصلا... حتی بهش فکر هم نکنید...نه فلسفه بچینید، نه تلاشی برای فهم و توسعه آن .
تمام ریز و درشت وقایع عاشورا، از اول تا به آخر، یک پارچه فریاد می زند که نباید حرف اضافی زد، باور کنید نه به من و نه به شما، هیچ ربطی ندارد که آندو چه کردند و چه شوری بین خود انگیختند.نینوا، حرم ستر حسین است وخداوند ،حتی اندکی تامل،حتی یک خط از شهادت حسین، ذهن را می گذارد جایی که فراغت از آن ممکن نیست.